|
سلام و درود و صلوات خداوند بر حضرت محمد مصطفی باد تا ابدیت
در صحیفه دوستی نقش خطی ست که جز عاشقان ترجمه آن نخوانند
ودر خلوتخانه ی دوستی میان دوستان رازی ست که جز عارفان ندانند
ودر نگار خانه دوستی رنگی ست از بی رنگی که جز والهان و مشتا قان نبینند
یکی را مهر بیگانگی بر دل نهادند تا در کفر بماند ـ
یکی را مهر سرگردانی بر دل نهادند تا در فترت بماند ـ
آن بیگانه است رانده وراه گم کرده واین بیچاره است در راه مانده وبه غیر دوست از دوست وامانده
نه هر که از کفر برست به حق پیوست - وی آن کسی ست که از خود برست -چه اوکه از کفر
برست به آشنایی رسید واو که از خود برست بدوستی رسید...واز دوستی تا آشنایی هزار
منزل است واز دوستی تا به دوست هزاران وادی.
پیر طریقت فرمود :
خدایا، گاه میگویی : فرود آی ، گاه میگویی : گریز
گاه فرمایی : بیا ، گاه گویی : پرهیز، خداوندا ، این نشان قربت است؟
یا محض رستاخیز ؟ هرگز بشارت ندیدم تهدید آمیز !
ای مهربان بردبار ای لطیف نیک یار ، آمدم به درگاه ، خواهی به ناز دار ، خواهی خواردار
از عارفی بزرگوار پرسیدند : آدم و ابلیس هر دو در بهشت گناه کردند ....
چه شد که آدم بخشوده و ابلیس ملعون شد ؟
گفت : گناه آدم از شهوت بود وگناه ابلیس از عُجب و تکبر بود...
و عُجب و تکبر در نزد خداوند بخشش پذیر نبود.
یکی از اولیا فرمود : شرم حصار دین است ...ومایه ی ایمان ویقین
و نشانه ی کرم - و مردم در این مقام سه دسته اند:
غافلان - عاقلان و عارفان ......
غافلان از مردم شرم دارند و آنان ستمکارانند....
عاقلان از فرشتگان شرم دارند و آنان مقتصدانند....
وعارفان از حق شرم دارند و آنان سابقانند.
اهل دلی گوید: خدایا گر زارم در تو زاریدن خوش است
ور نازم به تو نازیدن خوش است ـ
خداوندا شاد به آنم که سر بر درگاه تو میزارم
به امید آنکه روزی در میدان فضیلت به تو نازم
یک نظر در من نگری تا
دوگیتی به دور اندازم..........
یکی از عارفی پرسید: زکات ۲۰۰ دینار چند دیناره ؟
گفت : این سوال رو برای خودت میپرسی یا برای من ؟
گفت : مگر زکات دادن من و تو فرق داره ؟
گفت : اگه تو بدی زکات اون ۵ دیناره واگه من بدم ـ همه ۲۰۰ دیناره !!!
آنها که زکات دادند گویند :بار خدایا به آنچه ما دادیم از ما راضی وخشنود هستی ؟؟؟
ولی آنها که تمام مال دادند خداوند به آنان میگوید : از این انفاق که کردی از ما راضی هستی؟؟؟
ببین تفاوت میان دو رضایت از کجاست تا کجا ؟؟؟
خداوندا به حق محبانت مرا ببخش و راضی باش .
الهی یکتایی - بی همتایی - قیوم و توانایی - بر همه چیز دانایی –
در همه حال بینایی - از همه عیب مصفایی - از داشتن شریک مبرایی –
اصل هر دارویی - جان داروی دلهایی - شهنشاه فرمانروایی –
معزز به تاج کبریایی - بالای تخت عرش معلایی - نه نیازمند مکانی –
نه آرزو مند زمانی - نه کس به تو ماند - نه تو به کس مانی –
پیداست که در میان جانی - و جان جانانی
حبیب تیموری(کوروش)(سه شنبه 85 مرداد 31 ساعت 12:41 صبح )
دیدگاه‌های دیگران () |
